Isto é o que tardan os residuos en descompoñerse
Toma nota do tempo que tardan en biodegradarse algúns dos materiais que tiramos ao chan habitualmente, que son verdadeiramente perigosos para o medio ambiente.
A todos pasounos: estás nunha praia paradisíaca e atópasche entre as rocas unha bolsa de plástico que alguén debeu "esquecer". Se non a recolles e a tiras ao lixo non serás o único en vela alí plantada: poida que dentro dun milenio alguén tamén se tope con ese residuo esquecido.
Toma nota do tempo que tardan en biodegradarse algúns dos materiais que tiramos ao chan habitualmente, que son verdadeiramente perigosos para o medio ambiente:
- Unha casca de plátano. Aínda que co paso dos días perde as súas propiedades para facer escorregar a alguén se a pisa, o tempo que tarda en biodegradarse por completo adoita roldar as seis semanas, que serán moitas máis se a contorna no que ten que descompoñerse caracterízase por ser máis fresca do normal.
E o mesmo ocorre cos restos dunha mazá ou coas cascas doutras froitas e verduras. Que sexa algo natural non significa que non sexa lixo.
Un anaco de cartón. Dependendo do grosor do cartón, porque non é o mesmo un brick de leite que un anaco de cartolina ou un folio, este desperdicio pode tardar entre dous e tres meses en biodegradarse. Poida que non che pareza moito, pero se tiveses en conta a cantidade de segundos, terceiros e cuartos usos que pode ter este material se o reciclas, procurarías non deixalo tirado en calquera lado.
- Unha cabicha. Os cigarros conteñen máis de 600 compoñentes, dos cales o acetato de celulosa é o que aguanta máis no tempo sen desintegrarse. Este plástico atópase no 95% dos filtros dos cigarros convencionais, e tarda ata cinco anos en biodegradarse.
- Chicles. Cando fai calor e sen darche conta apoiaches a túa zapatilla sobre un se masca (nunca mellor devandito) a traxedia. Iso de quedar pegado ao chan pode ocorrer durante cinco longos anos despois de que alguén tirase o seu chicle coma se nada.
- Unha bolsa de plástico. Algunhas voces aseguran que en cuestión de 20 anos (que se di pronto) desapareceron, pero de media tardan uns 150 anos. Hoxe, son moitas as empresas e comercios que ofrecen aos usuarios bolsas fabricadas con materiais especiais para que se descompoñan de maneira natural coa luz natural.
Con todo, a maioría das bolsas de plástico están feitas con polietileno de alta densidade e algúns expertos insisten en que poden chegar a tardar ata mil anos en descompoñerse por completo.
- Pneumáticos. Cada vez que se produce un incendio nun vertedoiro de pneumáticos todo o mundo leva as mans á cabeza pola cantidade de produtos químicos tóxicos que contén o fume. Con todo, non se ten en conta que cada unha desas rodas mantéñense coma se o tempo non pasase por elas durante máis de 50 anos.
- Unha bolsa de patacas fritas. O envase que contiña os teus deliciosos snacks pode permanecer alá onde queira que o tiraras entre 75 e 80 anos. Parecerache incrible, pero no ano 2012 atopáronse bolsas de patacas dos anos '60 en perfecto estado, coma se alguén as acabase de deixar alí.
O material metalizado do interior das bolsas que fai que os teus aperitivos mantéñanse frescos durante máis tempo, é tamén o responsable de que o envase aguante tantos anos intacto.
- Latas. Unha lata de refresco pode tardar ao redor de 200 anos en descompoñerse por completo. Se es dos que pensan que tirando o lixo no colector amarelo non se consegue case nada, deberías saber que o custo enerxético do proceso de reciclaxe das latas é moitísimo menor que o que supón fabricar unha nova quenda. En cifras: o que se gasta en reciclar 20 unidades require da mesma enerxía que facer unha soa lata nova.
Ao reciclar, ti solito aforrarás a enerxía suficiente para que un televisor ou un computador funcione durante tres horas.
- Os aneis de plástico dos packs de seis. Escoitaches centos de veces aquilo de que os peixes se poden quedar enredados e desmembrarse ou morrer nestes buracos. O que igual non sabías é que poden servir de trampa mortal durante 450 anos.
- Algunhas botellas de plástico. Ollo con tirar ao chan unha botella de plástico feita con tereftalato de polietileno (PET): estarás a deixar en liberdade un artigo que é case imposible desapareza en menos de 500 anos.
En realidade, os envases fabricados con este produto petroquímico nunca chegan a biodegradarse completamente e deixan residuos venenosos no chan afectando ao medio no que foron tirados.
Se reciclas, estarás a dar unha nova vida a ese envase e deixando ao planeta tranquilo para que descanse dese obrigado papel de vertedoiro dos nosos residuos que leva tantos decenios aguantando.
Vía: Gestores de Residuos
Foto El País
Voltar o listado