Que deposito en cada colector?
Xa o dicía Gandhi: "Ti debes ser o cambio que desexas ver no mundo". A frase non podería ser máis acertada, posto que reciclar é unha tarefa de todos e para todos. Si queres que os teus fillos reciclen has de facelo ti tamén. Aquí deixámosvos unha pequena axuda para este labor.
Colector xenérico
O colector do lixo en masa é o colector de toda a vida e a súa cor varía segundo o municipio, pero adoita ser gris ou verde escuro. Nel debemos depositar todo o que non sexa reciclable: cerámica e louza, copas e vasos de cristal, cristais de fiestra e espellos, comprimidas e tampóns, cueiros, papel hixiénico, papeis sucios, orgánicos (restos de alimentos), papel plastificado, encerado, metalizado, fotografías.
En pouco tempo e grazas ao compromiso de todos, este será o colector que menos residuos recolla, xa que todo o que poidamos reciclar ou os residuos perigosos xa han ir a outros colectores ou a un punto limpo.
Colector azul
Que non debo botar a este colector? Bricks, envases multimateriais, fotografías, cueiros, papel celofán, papel térmico, papel de aluminio, papel de cociña, papel plastificado ou metalizado, papel hixiénico, papeis con adhesivos, papeis sucios, pratos, cuncas ou vasos de papel, servilletas.
Neste colector debemos depositar as bolsas de papel, caixas de cartón (como as de calzado, de galletas, dalgún electrodoméstico, etc.), cartafois, cartón e cartulina, folios usados, caixa de ovos de cartón, libretas, xornais ou revistas, sobres, bandexas de papel ou cartón (para pasteis ou tartas), os blíster comerciais (de pilas por exemplo), sacos de alimentos (como os de arroz ou azucre), tarrinas de alimentos (de xeado ou de tona montada), as etiquetas de roupa ou os rolos de papel hixiénico ou de cociña.
Neste tipo de cadea de reciclaxe recoméndase drobrar ao máximo o papel e cartón co fin de aforrar o máximo espazo posible; retirar as grampas, os canutillos e os plásticos que veñan incorporados no papel e o cartón.
Iglú verde
Non debemos depositar no colector verde lámpadas, vasos e copas de cristal, cristais de fiestra rotos (ou sen romper), espellos, lentes, lúas de automóbiles, frascos de medicamentos, produtos de cerámica ou porcelana (como jarrones e cuncas), produtos de loza, tapóns, chapas ou tapas dos propios tarros ou botellas de vidro ou tubos fluorescentes.
Neste colector debemos depositar as botellas de vidro de calquera cor (de viño, cava ou licores por exemplo), frascos de conservas, tarros de alimentos (marmelada, conservas, vexetais, etc.), recipientes de vidro ou frascos de vidro como os das colonias ou os produtos de cosmética.
E se se quere ir a por nota e obter matrícula na materia de espírito solidario co medio ambiente, ao quitar o papel dos tarros de vidro dos alimentos (onde adoita aparecer a marca e os ingredientes) tamén estariamos contribuíndo de forma moi significativa na cadea de reciclado. Non en tanto, esta é unha tarefa que se esquece facilmente e aquí o importante non é gañar, senón participar.
Por que non van ao verde?
A cerámica e porcelana precisan máis temperatura de fusión debido á súa diferente composición química. Ao non fundirse, produce pequenas pedriñas que provocan a ruptura do envase de vidro.
Os vasos e as copas de cristal conteñen óxido de chumbo, que lles outorga características peculiares, como o son e o brillo. O óxido de chumbo non se pode fundir nos mesmos fornos onde se producen os envases de vidro.
Os tarros e botellas de medicamentos entran nun circuíto de reciclaxe distinto ao do resto dos envases de vidro.
Algunhas recomendacións para unha maior eficacia neste tipo de reciclado serían non deixarse nada fóra do colectoror, deixar os restos de vidro (botellas, tarros, etc.), sen tapas e sen restos de sustancias, o depositar as bolsas, tapas e tapóns no amarelo.
Colector amarelo
Existen certos produtos ou obxectos que non deben depositarse nos recipientes amarelos, aínda que a xente pense o contrario. Estes son: biberóns, bolígrafos, caixas de madeira ou de cartón, calculadoras, caldeiros de cociña, cepillos de dentes, cintas de vídeo e música ou CD, cubertos metálicos ou plásticos, cubos de plástico, electrodomésticos, envases de vidro, luvas de goma, xoguetes, materia orgánica, obxectos de metal que non sexan latas; papel e cartón, persianas, pilas, tixolas, tubaxes de PVC.
Polo xeral, neste contedor deben depositarse todos aqueles envases comercializados no mercado nacional e que aparecen identificados polo coñecido símbolo do punto verde.
Obxectos de metal: latas de conservas, botes de refresco ou cervexa, o papel de aluminio, chapas, tapas, tapóns de metal, bolsas e recipientes de aluminio para alimentos ou botes de desodorizante.
Obxectos de plástico: botellas de plástico e bricks (como os do leite ou o zume), envases de produtos lácteos, caixa de ovos de plástico, tapas e tapóns de plástico, recipientes de plástico dos produtos de aseo e limpeza, bolsas de plástico comerciais (excluíndo as bolsas do lixo), plástico transparente para envolver produtos (o coñecido como "filme"), o tubo da pasta de dentes, bandexas e caixas de cortiza branao e pratos e vasos de refugallo.
Os consellos para proceder mellor neste proceso son: baleirar sempre o contido que quede no envase (para que estean o máis limpos posible e facilitar a tarefa ao operario), depositar os envases pregados ou compactados para aforrar espazo e non introducir uns envases dentro doutros.
Punto limpo
Que é un punto limpo e para que serve?
Os puntos limpos ou Ecoparques son instalacións públicas e de libre acceso para todos os cidadáns do municipio. Adoitan xestionalos os concellos ou empresas privadas e adoitan atoparse en puntos específicos do mapa (cuxa ubicación pode consultarse na rede segundo o municipio).
Neles procédese á recolleita, selección e recuperación dos residuos urbanos que non deben depositarse nos colectores habituais. Nestas instalacións almacénanse todos aqueles residuos que por debido á súa composición tóxica non deben mesturarse co resto de lixo.
Que deposito no punto limpo?
Pilas e baterías, fluorescentes, aerosois e produtos perigosos (disolventes, insecticidas, etc.), aceite de cociña ou de motor, escombros de obras domésticas menores, electrodomésticos, equipos electrónicos (computadoras, televisións, etc.), madeira (mesas, cadeiras, etc.), mobles e enseres (colchóns, camas, etc.), roupa e calzado e téxtil en xeral, radiografías, pinturas ou medicamentos.